Ανάπτυξη του κλάδου

Η μεγάλη ανάπτυξη του κλάδου παρατηρήθηκε μετά το 1985, όταν η χώρα προώθησε την ανάπτυξη των θαλασσοκαλλιεργειών στηριζόμενη σε μια σειρά παραγόντων όπως: την Εθνική και Κοινοτική πολιτική κινήτρων, τις επικρατούσες ιδανικές για την ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών γεωμορφολογικές, κλιματολογικές και υδροβιολογικές συνθήκες, το έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον, τις συνθήκες της αγοράς με την ολοένα αυξανόμενη ζήτηση νωπών προϊόντων, την ανάπτυξη της τεχνολογίας όσον αφορά στους βιολογικούς κύκλους των εκτρεφομένων ψαριών αλλά και στα συστήματα εκτροφής και καλλιέργειας.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ

Ανοδική πορεία του κλάδου

Ο κλάδος των θαλάσσιων ιχθυοκαλλιεργειών μέσα σε 25 χρόνια σταθερής ανοδικής πορείας, έδωσε εντυπωσιακά αποτελέσματα, όχι μόνο μέσω της παραγωγής φρέσκου και ανταγωνιστικού σε τιμή ψαριού, αλλά και λόγω της δημιουργίας ενός ολόκληρου κοινωνικο - οικονομικού οικοδομήματος. Σήμερα στον τομέα υδατοκαλλιεργειών απασχολούνται άμεσα περί τα 9.500 άτομα σε μόνιμη και εποχική απασχόληση και έμμεσα άλλα 10.000 άτομα, σε βιοτεχνίες, βιομηχανίες, υπηρεσίες, υποστήριξη κλπ.

Συγχρόνως, ο κλάδος των ιχθυοκαλλιεργειών αποτελεί τη μοναδική, πολλές φορές, δραστηριότητα που αναπτύσσεται, σε μειονεκτικές, ακριτικές και ακατοίκητες περιοχές για τις οποίες συνήθως δεν υπάρχει κανένα άλλο επενδυτικό ενδιαφέρον, συμβάλλοντας έτσι στην οικονομική αναζωογόνηση και επαναδραστηριοποίηση της Ελληνικής υπαίθρου. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις αποτελούν οι μονάδες σε απόσταση αναπνοής από τα συνοριακά φυλάκια στη Θεσπρωτία ή οι ιχθυοκαλλιέργειες που είναι εγκατεστημένες σε άγονα νησιά και ακατοίκητες βραχονησίδες.

Η επιχειρηματική δραστηριότητα που αναπτύχθηκε έφερε σημαντικές επενδύσεις, τόσο σε πάγιες εγκαταστάσεις όσο και σε τεχνολογία και τεχνογνωσία ενώ βελτίωσε σημαντικά τα οικονομικά μεγέθη του τομέα αλιείας, μέσω των εξαγωγών. Το 80% τουλάχιστον των ελληνικών παραγόμενων προϊόντων υδατοκαλλιέργειας διακινείται σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και εκτός αυτής.

Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Γεωργίας, στις αρχές του 2007 σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια λειτουργούσαν 314 μονάδες εκτροφής και 40 ιχθυογεννητικοί σταθμοί που ελέγχονταν από 125 εταιρείες – ομίλους. Η συνολική ετήσια παραγωγή έτοιμου προϊόντος τα τελευταία χρόνια εκτιμάται ότι φτάνει και ξεπερνά τους 100.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα η συνολική παραγωγή γόνου των ελληνικών ιχθυογεννητικών σταθμών εκτιμάται ότι κυμαίνεται στα 400-420 εκατομμύρια ιχθύδια ετησίως.

314

μονάδες εκτροφής στην Ελλάδα

40

ιχθυογεννητικοί σταθμοί

125

εταιρείες και όμιλοι

100

τόνοι έτοιμου προϊόντος/χρόνο

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Στην Ελλάδα αλλά και γενικότερα στη Μεσόγειο, καλλιεργούνται σε μαζική κλίμακα τσιπούρες, λαβράκια και ούγενες (αλλιώς χιόνες ή μυτάκια). Αυτά τα τρία είδη αποτελούν το 98% της συνολικής ετήσιας παραγωγής ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας.

Τα ψάρια αυτά πωλούνται συνήθως σε μέγεθος 300-400 γρ. αλλά τα βρίσκει κανείς και ακόμα μεγαλύτερα (600-700 γρ. μέχρι και 1 κιλό).
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Καλλιεργούνται επίσης αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα, λυθρίνια και σαργοί και ακόμα, σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας, κέφαλοι. Αυτά αποτελούν το υπόλοιπο 2% της συνολικής ετήσιας παραγωγής. Πωλούνται συνήθως σε μεγέθη από 250 έως 350 γρ.

Πέραν των παραπάνω, σε πειραματικό στάδιο και σε αμελητέες ποσότητες, παράγονται ακόμα φαγγριά, συναγρίδες, μουρμούρες, μελανούρια, σηκιοί κ.α.

Πλέον τα ψάρια της Ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας αποτελούν ένα από τα τέσσερα σημαντικότερα εξαγόμενα αγροτικά προϊόντα της χώρας (μαζί με το ελαιόλαδο, τον καπνό και το βαμβάκι), ενώ κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια (με εξαίρεση το 2005) καταλαμβάνουν σταθερά την 1η θέση στο σύνολο των Ελληνικών εξαγωγών αγροτικών προϊόντων.