Η Τουρκία αυξάνει τη διείσδυσή της στις αγορές που δραστηριοποιούνται και οι ελληνικές εταιρείες. Οι Τούρκοι παραγωγοί επικεντρώνονται πλέον περισσότερο στην αύξηση των περιθωρίων κέρδους και για τον λόγο αυτό δεν διαθέτουν τα προϊόντα τους σε ιδιαιτέρως χαμηλές τιμές.

Την πρώτη θέση στην παραγωγή λαβρακίου ιχθυοκαλλιέργειας κατέχει πλέον η Τουρκία, αφήνοντας στη δεύτερη θέση την Ελλάδα, ενώ διεκδικεί πλέον με αξιώσεις την πρωτιά και στην παραγωγή τσιπούρας. Παράλληλα, αυξάνει τη διείσδυσή της στις αγορές που δραστηριοποιούνται και οι ελληνικές εταιρείες, διπλασιάζοντας τη χρονιά που πέρασε τις εξαγωγές της προς το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ. Το ρωσικό εμπάργκο εξάλλου αξιοποιήθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από τους Τούρκους, καθώς, μετά τον αποκλεισμό των ελληνικών ψαριών, έμειναν οι μοναδικοί προμηθευτές αυτής της τεράστιας αγοράς σε τσιπούρα και λαβράκι.

Το μόνο παρήγορο στοιχείο είναι ότι σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις από την αγορά για το 2015, οι Τούρκοι παραγωγοί επικεντρώνονται πλέον περισσότερο στην αύξηση των περιθωρίων κέρδους και για τον λόγο αυτό δεν διαθέτουν τα προϊόντα τους σε ιδιαιτέρως χαμηλές τιμές.

Σύμφωνα με την πλέον πρόσφατη έκθεση του FAO Globefish (πρόκειται για το παράρτημα του Οργανισμού Γεωργίας και Τροφίμων του ΟΗΕ που ασχολείται με τα θέματα αλιείας) οι εισαγωγές ελληνικών ψαριών στο Ηνωμένο Βασίλειο, κυρίως της τσιπούρας, μειώθηκαν δραματικά το 2014, ενώ την ίδια ώρα οι εισαγωγές από Τουρκία υπερδιπλασιάστηκαν. Ανάλογη ήταν η εξέλιξη στην αγορά των ΗΠΑ. Τα ελληνικά ψάρια συνεχίζουν να έχουν την πρωτιά, όμως οι εισαγωγές από την Τουρκία επίσης υπερδιπλασιάστηκαν τη χρονιά που πέρασε, καθώς, όπως επισημαίνουν Ελληνες επιχειρηματίες του κλάδου, τα τουρκικά ψάρια μεταφέρονται με πολύ χαμηλότερο κόστος στις ξένες αγορές.

Υποχώρηση των ελληνικών ψαριών παρατηρήθηκε και στην Ισπανία. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης το μερίδιο των ελληνικών ψαριών (τσιπούρα και λαβράκι) στην ισπανική αγορά ήταν 73% το 2012, για να μειωθεί δύο χρόνια μετά σε 54%. Τα τουρκικά ψάρια, από την άλλη, έχουν μερίδιο στην ισπανική αγορά περίπου 29% από μόλις 18% το 2012. Αυξανόμενη εξάλλου ζήτηση για τα εισαγόμενα από την Τουρκία ψάρια, λόγω του γεγονότος ότι είναι φθηνότερα, παρατηρήθηκε και στη Γερμανία.

Λίγο καλύτερα ήταν τα πράγματα για τα ελληνικά προϊόντα στην ιταλική αγορά που αποτελεί και τη βασικότερη για τις ελληνικές εταιρείες. Οι εξαγωγές ψαριών προς την Ιταλία το 2014 παρέμειναν στα ίδια επίπεδα με το 2013 και μάλιστα τα προϊόντα πωλήθηκαν σε υψηλότερες τιμές.

Το μυστικό της επιτυχίας για τον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας στη γείτονα συνίσταται, σύμφωνα με την έκθεση του FAO Globefish σε δύο παράγοντες: πρώτον, οι κυριότεροι ανταγωνιστές των τουρκικών εταιρειών, οι ελληνικές βρίσκονται, ως γνωστόν, είτε στο στάδιο της πτώχευσης είτε στο στάδιο της αναδιάρθρωσης των χρεών. Δεύτερον, στις τουρκικές εταιρείες ιχθυοκαλλιέργειας, πέραν των σημαντικών επενδύσεων που έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία χρόνια, δίνονται και κρατικές επιχορηγήσεις. Το γεγονός αυτό επιτρέπει τη διάθεση των ψαριών τουρκικής προέλευσης στις ξένες αγορές σε πολύ χαμηλότερες τιμές από τα ελληνικά. Οι εξαιρετικά ανταγωνιστικές τιμές των τουρκικών ψαριών έχουν ιδιαίτερα αρνητικό αντίκτυπο για τα αντίστοιχα ελληνικά, ειδικά στις αναδυόμενες αγορές.

Πηγή: www.kathimerini.gr